HAC GÖREVİNİ YERİNE GETİRDİĞİ ESNADA ADET OLDUĞUNU FARK EDEN HZ AİŞE NE YAPTI?

^{SORU: HAC GÖREVİNİ YERİNE GETİRDİĞİ ESNADA ADET OLDUĞUNU FARK EDEN HZ AİŞE NE YAPTI?}

Allah’ın Son Elçisi’ne yol arkadaşlığı yapma şerefine erişmiş kalabalık bir kafile Medine’den yola çıktıklarında, tek amaçları Allah’ın evini ziyaret ederek hacı olabilmekti. Aralarında Peygamberimizin sevgili eşi Hz. Âişe’nin de bulunduğu yolcular Mekke’ye henüz varmamışlardı ki annemiz bir anlık şaşkınlığın ardından derin bir hüzne kapılıp ağlamaya başladı; âdet olmuştu! İhrama girerek niyetlendiği umresi yarım kaldığı gibi, hacılarla birlikte ibadetin huzurunu paylaşmayı umduğu hac günleri de mahvolmuştu. Şevki kırılmış, heyecanı kaybolmuştu. Üzüntüsü an be an artarken, yanına gelen Allah Resûlü’nü gözyaşlarıyla karşılamıştı.

Peygamberimiz, mutlu bırakıp kederli bulduğu eşinin hâlini görünce hayretle sordu: “Hayırdır? Niçin ağlıyorsun? Yoksa âdet mi oldun?” “Evet!” dedi Hz. Âişe ve buruk bir sesle ekledi: “Hâlbuki Allah şahit, haccı ne çok istemiştim! Ama bu yıl hacı olamayacağım.” Ağlayan eşine kıyamayan        Şefkat Peygamberi’nin ağzından dökülen ilk cümleler teselli yüklüydü: “Bu başına gelen, Âdem kızlarına Allah’ın takdir ettiği bir yazgıdır. Kâbe’yi tavaf etmek dışında hacıların eda edecekleri vazifeleri sen de yerine getirebilirsin.” ^{(Buhârî, Hayız, 1;  Buhârî, Hayız, 7;  Müslim, Hac, 119)}

İlerleyen günlerde Peygamberimiz Hz. Âişe’nin hevesle başladığı bu ulvî görevi layıkıyla yerine getirmesine yardımcı olmuş, bayram günü âdeti sona erip temizlenince farz olan tavafını yapmasını istemişti. Hatta, “İnsanlar ne güzel hem umre hem hac yaparak evlerine dönüyorlar. Oysa ben sadece haccedebildim.” diyerek sızlanan eşinin, kardeşi Abdurrahman ile birlikte Ten’im’e gidip ihrama girmek suretiyle yarım kalan umresini tamamlamasını da sağlamıştı. ^{( Buhârî, Umre, 7;  Müslim, Hac, 120)}

KAYNAK: HADİSLERLE İSLAM- D.İ.B. YAYINLARI