EFENDİMİZ (SAS), ADETLİ BAYANLARDAN TİKSİNME HATASINDA BULUNANLARA BU DAVRANIŞIN DOĞRU OLMADIĞINI YAŞANTISIYLA NASIL GÖSTERMİŞTİR?

SORU: EFENDİMİZ (SAS), ADETLİ BAYANLARDAN TİKSİNME HATASINDA BULUNANLARA BU DAVRANIŞIN DOĞRU OLMADIĞINI YAŞANTISIYLA NASIL GÖSTERMİŞTİR?

Hz. Âişe diyor ki: “Ben âdetli iken bir şey içer sonra onu Peygamber’e (sav) uzatırdım da ağzını tam benim ağzımın değdiği yere koyarak içerdi. Yine ben âdetli iken etten bir parça ısırıp kalanını Peygamber’e (sav) ikram ederdim de ağzını tam benim ağzımın değdiği yere koyarak ısırırdı.” ^{( Müslim, Hayız, 14; Ebû Dâvûd, Tahâret, 102)}

Peygamberimiz âdetli eşinin dokunduğu gıdalardan tiksinmemiş ve Hz. Âişe’nin ısırdığı etin devamını yerken veya içtiği suyun kalanını içerken tam da onun ağzının değdiği yere ağzını getirerek bütün bunların anlamsızlığını göstermek istemiştir. ^{(Ebû Dâvûd, Tahâret, 102; Nesâî, Tahâret, 56)}

Kadını sadece âdet gördüğü günlerde hor ve pis görmekle yetinmeyip sonrasındaki yedi günü de sakıncalı ilan eden Yahudi geleneğinde, âdetli kadının bedeni kadar kullandığı eşyalar da kirli ve yasaklı sayılmaktadır. ^{(Kitâb-ı Mukaddes, Levililer, 15/19-30)} Aybaşı hâlinde iken eşine dokunmayan, onunla birlikte yemek yemeyen ve aynı yatakta yatmayan Yahudi erkekleri, Peygamberimizin ashâbını da şaşırtmıştır. “Biz de onlar gibi belirli günlerinde eşlerimizden tamamen uzaklaşmalı mıyız?” diye sorduklarında, Allah Resûlü, cinsel beraberlik dışında günlük yaşantılarını aksatmaya gerek olmaksızın diledikleri her şeyi yapabileceklerini söylemiştir. ^{(Müslim, Hayız, 16; Ebû Dâvûd, Tahâret, 102)} Aynı şekilde kendisine gelerek âdetli bir kadınla aynı sofrayı paylaşmanın hükmünü danışanlara, “Onunla beraber yemek yiyebilirsin.” buyurmuştur. ^{(Tirmizî, Tahâret, 100; İ İbn Mâce, Tahâret, 130; Dârimî, Tahâret, 107)}

Diğer taraftan Peygamber Efendimiz, âdetliye dokunmama gibi rencide edici bir tavrı kesinlikle reddetmiştir. Ümmü Seleme annemizle birlikte yatarlarken âdet dönemi başlayan annemiz yavaşça kalkıp uzaklaşınca durumu fark eden, onu yanına çağırıp aynı kadife örtünün altında geceyi geçiren Peygamberimizdir. ^{( Buhârî, Hayız, 4;  Müslim, Hayız, 5)} Aynı şekilde Hz. Âişe’nin, “Resûlullah, eşlerinden biri âdetli iken de tenine dokunurdu.” diyerek özel anlarını anlatması, ^{( Buhârî, Hayız, 5;  Müslim, Hayız, 1)} âdetli kadının pis olmadığını herkese duyurmak amacıyladır.

Aynı şekilde Resûlullah’ın kendilerine necis muamelesi yapmaksızın günlük hayatını devam ettirmesine alışık olan Meymûne validemiz, saçı başı dağınık bir vaziyette dolaşan ve eşi âdetli olduğu için kendisine dokunmadığını söyleyen Abdullah b. Abbâs’a, “Hay evladım, âdetin el ile ne ilgisi olabilir!” demiştir. ^{(İbn Hanbel, VI, 332; Abdürrezzâk, Musannef, I, 325)}

Kadının âdet günlerinde Rabbiyle buluşması yasaklı ve murdar bir bedene sahip olmadığını gösteren en güzel örneklerden birisi de Peygamberimizin âdetli eşine yaslanarak Allah kelâmı okumasıdır. Âişe annemiz, “Resûlullah ben âdetli iken başını kucağıma koyup Kur’an okurdu.” ^{( Buhârî, Hayız, 3; Müslim, Hayız, 15)} derken, Meymûne annemiz bu durumun Resûl-i Ekrem’in diğer eşleri için de geçerli olduğunu anlatmaktadır. ^{( Nesâî, Hayız ve istihâze, 19)} O hâlde Müslüman’ın her anını kuşatan zikir ve duadan âdetli olan bir kadının mahrum kalması yani Kur’an’dan kopması söz konusu olamaz.

KAYNAK: HADİSLERLE İSLAM- D.İ.B. YAYINLARI