ALLAH RASÛLÜ (SAS) NE SIKLIKLA KABİR ZİYARETİNE GİDERDİ?

Bir Medine gecesiydi. Yatağına uzanan Allah Resûlü (sav) bir süre sonra, yanı başındaki eşi Hz. Âişe'nin uyuduğunu düşünerek sakince dışarı çıktı. Ancak müminlerin annesi uyumamıştı. O da derhâl Hz. Peygamber'in (sav) peşine düştü. Efendimiz (sav) Bakî' Mezarlığı'na gitmişti. Orada epeyce bekledikten sonra üç kez ellerini semaya kaldırdı ve geri döndü. Allah Resûlü'nü takip eden Hz. Âişe ondan önce eve ulaştı ve tekrar yatağına uzandı. Ardından Allah Resûlü içeri girdi ve “Sana neler oluyor Âişe, nefes nefese kalmışsın!” dedi. Âişe, “Bir şey yok.” dese de Allah'ın Elçisi bir şeyler olduğunun farkındaydı ve “Ya söylersin ya da lütuf sahibi ve her şeyden haberdar olan Allah bana haber verir.” diyerek konuşması için eşine ısrar etti. “Annem babam sana feda olsun!” diyen müminlerin annesi, olanları anlattı. “Demek o gördüğüm karartı sendin.” diyen Hz. Peygamber, eşinin kaygısını fark edince, “Allah ve Resûlü'nün sana ihanet edeceğini mi zannettin!” diyerek durumu izah etti. Allah'ın, Bakî' Mezarlığı'nda yatanlara dua edip istiğfarda bulunması emrini iletmesi için kendisine Cebrail'i gönderdiğini söyledi. Hz. Âişe de kabristana uğradıklarında nasıl dua edeceklerini sordu. Cebrail'in Resûlullah'a öğrettiğine göre, ölülerin diyarına uğrayan müminler, âhirete irtihal etmiş din kardeşleri için şu duayı okuyacaklardı:“Selâm bu diyarda yatan mümin ve Müslümanlara! Allah, bizim geçmişlerimize de geleceklerimize de rahmet eylesin. Bizler de inşallah sizlere katılacağız.”
السَّلاَمُ عَلَى أَهْلِ الدِّيَارِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ وَيَرْحَمُ اللَّهُ الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنَّا وَالْمُسْتَأْخِرِينَ وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَلاَحِقُونَ

(Müslim, Cenâiz, 103-104)

Âişe validemizin naklettiğine göre, Allah Resûlü, kendisiyle birlikte kaldığı her gecenin sonunda Bakî' Mezarlığı'na gidip bu duayı okumuş (İbn Hanbel, VI, 180) ve inananlara da aynısını okumalarını öğütlemiştir.(Müslim, Cenâiz, 104)

Böylece Efendimiz (sav) kabristanı sık sık ziyaret etmekle kalmamış, müminlere de bunu yapmalarını tavsiye etmiştir.
(Hadislerle İslâm, D.İ.B. Yay. , c.7, s.581)