UBEYDULLAH HANGİ EVDE YETİŞTİĞİNİ GÖSTERMİŞTİR...

Ubeydullah bin Abbâs -radıyallâhu anhumâ- bir sefere çıkmıştı. Yanında, âzâd etmiş olduğu hizmetçisi vardı. Yolda bir bedevînin evini gördüler. Ubeydullah -radıyallâhu anh- hizmetçisine:

“–Şu eve gitsek nasıl olur? Oraya misâfir olur, geceyi de orada geçiririz.” dedi.

Gittiler. Ubeydullah Hazretleri son derece güzel, şahsiyetli ve vakar sahibi bir kişiydi. Bedevî onu karşısında görünce çok memnun oldu ve duyduğu hayranlıkla hanımına:

“–Bugün bize çok şerefli bir kişi misâfir olarak geldi!” diye seslendi.

Bedevî onları güzelce karşıladı ve hanımının yanına gitti. Aralarında şöyle bir konuşma geçti:

“–Misâfirlerin için akşam yemeği var mı?”

“–Yok, sadece, sütü sebebiyle küçük kızının hayat kaynağı olan şu koyun var.”

“–O koyunu kesmemiz lâzım!”

“–Kızını öldürecek misin?”

“–Velev kızımız ölecek bile olsa koyunu kesmemiz lâzım!”

Bunun ardından bedevî koyunu ve bıçağı alıp şu recezi söylemeye başladı:

“Ey komşularım, kızımı uyandırmayın! Eğer onu uyandırırsanız hıçkırıklarla ağlar ve bıçağı elimden çekip alır.”

Sonra koyunu kesti. Ondan yemek hazırlayıp Ubeydullah Hazretleri ve hizmetçisine ikrâm etti. Ubeydullah -radıyallâhu anh- bedevînin hanımına söylediklerini ve aralarında geçen konuşmayı işitmişti. Sabaha çıktığında hizmetçisine:

“–Yanında para var mı?” diye sordu. O da:

“–Evet, yol masraflarımızdan geriye kalan beş yüz dinar var.” dedi.

Ubeydullah -radıyallâhu anh-:

“–Onu bedevîye ver!” dedi.

Hizmetçi:

“–Sübhânallah! Ona beş yüz dinar mı veriyorsun?! Hâlbuki o senin için beş dirhemlik bir koyun kesti!” deyince de şu karşılığı verdi:

“–Yazıklar olsun sana! Vallâhi o bizden daha cömerttir! Biz ona sahip olduğumuz malın bir kısmını verdik. O ise bize malının tamamını cömertçe harcadı, bizi kendi tatlı canına ve çocuğuna tercih etti, büyük bir îsârda bulundu.”

Bu hâdise Muâviye’nin kulağına ulaştığında şöyle demiştir:

“–Helâl olsun Ubeydullâh’a! O, kimin oğlu olduğunu ve hangi evde yetiştiğini göstermiştir.” (İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Gâbe,  Beyrut 1417, III, 543; İbn-i Asâkir, Târîhu Dımeşk, XXXVII, 483-484)

Ubeydullah -radıyallâhu anh-, Peygamber Efendimiz’in amcası Hazret-i Abbâs’ın oğludur.