SORU: ANNE-BABALAR, SAĞLIKLARINDA BAZI ÇOCUKLARINA DİĞERLERİNDEN DAHA FAZLA MAL BAĞIŞLAYABİLİRLER Mİ?
CEVAP: Kişi, mülkiyetinde bulunan mal üzerinde dilediği gibi
tasarruf hakkına sahip olduğundan, çocuklarından birine bağışta bulunurken
diğerlerinin muvafakatını almak zorunda değildir. Bununla birlikte, anne
babanın çocuklarına karşı başlıca görevlerinden biri de aralarında herhangi bir
ayırım yapmaksızın onlara karşı eşit muamelede bulunmaktır. Böyle bir davranış,
onların görevi olduğu kadar çocuğun da tabii hakkıdır. Çocukların kız-erkek,
büyük-küçük olması sonucu değiştirmez. Hz. Peygamber (s.a.s.), “Allah’a karşı
sorumluluk bilinci içinde olun ve çocuklarınız arasında adaletli davranın.”
(Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 13) buyurmuştur. Ayrıca bir başka rivayette
belirtildiğine göre, sahabeden Beşîr b. Sa’d, oğlu Nu’mân’a bir hibede bulunmak
ve Hz. Peygamber’i (s.a.s.) de buna şahit tutmak istemişti. Ancak Hz. Peygamber
(s.a.s.); “Öteki çocuklarına da bir şey bağışladın mı? “ diye sormuş, hayır,
cevabını alınca da, “Allah’tan korkun ve çocuklarınız arasında adaletli
davranın.” (Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 9-19) buyurmuştur.
Buna göre anne-baba,
çocuklarına bağışta bulunurken eşitliğe riayet etmelidir. Çocuklardan biri veya
bir kısmının, tedavisi imkânsız bir hastalığa yakalanması, engelli olması,
büyük bir borç yükü altında bulunması, ailesi kalabalık olup geçim sıkıntısı
çekmesi, ilmi faaliyetlerde bulunup da ihtiyaç içinde olması gibi sebeplerle
bazılarının ötekilerden daha muhtaç durumda olmaları halinde, kendilerine
ihtiyaçları oranında fazla verilebilir. Şu kadar var ki, mümkün olduğu takdirde
bu konuda diğer çocukların da rızalarının alınması daha uygun olur. Bütün
bunlara rağmen, doğru olmamakla birlikte kişi çocuklarından sadece birisine veya
bazılarına mal vermiş ise bu tasarruf hukuken geçerlidir (Mâverdî, el-Hâvî,
VII, 544-545; Kâsânî, Bedâi, VI, 127; İbn Kudâme, el-Muğnî, VI, 298-300;
Şirbînî, Muğni’l-Muhtâc, II, 401).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder