ADETİ 10 GÜNDEN FAZLA SÜREN BAYANLARA, ALLAH RASÛLÜ (SAS) NE YAPMALARINI ÖNERİRDİ?

SORU :  ADETİ 10 GÜNDEN FAZLA SÜREN BAYANLARA, ALLAH RASÛLÜ (SAS) NE YAPMALARINI ÖNERİRDİ?

Âdet ve nifas dönemleri dışında herhangi bir hastalık sebebiyle rahimden gelen kanamalar da kadınlara ait özel hâller arasında yer alır. Bir yaranın durmadan kanaması ya da burundan devamlı kan gelmesi gibi değerlendirilmesi gereken bu özür durumu, “istihâze” olarak adlandırılır. Bugün olduğu gibi Peygamberimiz zamanında da kanaması âdet dönemini aşarak uzayıp giden hanımlar vardır. Allah Resûlü’ne gelerek özel hayatlarına dair en hassas konularda bile danışmaktan çekinmeyen bu sahâbî hanımlar sayesinde, istihâzenin gereklerini öğrenebiliyoruz.

Özürlü bir kadın için yapılması gereken ilk iş, istihâze kanı ile âdet kanının ayırt edilmesidir. Bu adımda Peygamberimiz, “Kan âdet kanı olursa rengi siyah (koyu) olur ve böyle bilinir. Bu durumda namaz kılmayı bırak. Ama başka renkte bir kan olursa abdest al. Çünkü bu, damardan gelen bir kandır.” buyurarak yol gösterir. ^{(Ebû Dâvûd, Tahâret, 115; Nesâî, Tahâret, 138)} Hastalık sebebiyle kanaması uzamadan önce düzenli olarak kaçar gün âdet gördüğünü bilen kadın, ibadet hayatını bu bilgiye göre düzenler.

Âdet günleri sona erdiği hâlde kanaması bitmeyen bir kadın, âdetinin bitiminde mutlaka gusül abdesti almalıdır. ^{(Buhârî, Vudû’, 63; Nesâî, Hayız ve istihâze, 6)} Daha sonra devam eden istihâze kanı artık guslü değil sadece abdesti bozar. Dolayısıyla Peygamberimizin tâbiriyle, “hasırın üstüne damlayacak kadar çok bile olsa” özür kanı namaza engel değildir. ^{(Nesâî, Tahâret, 121; İbn Mâce, Tahâret, 115)} Nitekim Peygamberimizin eşi Zeyneb’in kardeşi olan Ümmü Habîbe bnt. Cahş, “Yıkandığında kanın kırmızılığı suyun yüzüne çıkardı.” diye anlatılacak kadar yoğun kanamasına rağmen bizzat Allah Resûlü’nün emri ile âdet günleri dışında namazlarını terk etmemiştir. ^{(Müslim, Hayız, 64; Ebû Dâvûd, Tahâret, 110)}

Namaz gibi önemli bir ibadeti bırakması istenmeyen özür sahibi kadın, oruç tutmak, tavaf etmek, mescide girmek, Kur’an okumak ve eşiyle birlikte olmak gibi hususlarda da özgürdür. ^{(Dârimî, Tahâret, 84; Beyhakî, es-Sünenü’l-kübrâ, I, 436)}

^{KAYNAK. HADİSLERLE İSLAM- D.İ.B. YAYINLARI}